Zijn er verschillende soorten paddo’s en truffels?

Er zijn verschillende soorten paddo’s, onder meer Copelandia, Psilocybe, en Stropharia. Deze komen wereldwijd voor. De bekendste zijn Psilocybe cubensis (ook wel ‘Mexicaanse paddo’s’ genoemd), Copelandia cyanescens (de ‘Hawaïaanse’) en Psilocybe semilanceata (puntige kaalkopjes, liberty caps). Psilocybine bevattende paddenstoelen groeien in veel delen van Europa in het wild (het ‘kaalkopje’ is de meest voorkomende). Sclerotia (truffels, tripknollen, ‘philosopher’s stones’ of ‘de steen der wijzen’ ) groeien onder de grond en bevatten net als paddo’s, psilocine en psilocybine en hebben daardoor dezelfde effecten. De bekendste truffel is de Psilocybe tampanensis.

Paddo’s kunnen uiteenlopende vormen hebben, maar zijn over het algemeen bruin en langwerpig, herkenbaar als paddenstoel. Truffels zijn een bruinig soort bonkje, deze zien er niet uit als paddenstoel, maar hebben wel een soortgelijke smaak. De smaak is bitter en zuur, maar ook nootachtig, en wordt over het algemeen als vies ervaren.

De effecten van de verschillende soorten zijn hetzelfde. Er wordt steeds meer bekend over de ingrediënten van paddenstoelen en truffels, maar tot nu toe is er geen reden om aan te nemen dat er echt verschillende effecten zijn. Naast de actieve stoffen psilocine en psilocybine kunnen ze nog meer stoffen bevatten, zoals baeocystine en norbaeocystine. Daarnaast bevatten ze nog meer actieve stoffen in zeer kleine hoeveelheden, bijvoorbeeld MAO-remmers. Deze zijn waarschijnlijk niet voldoende aanwezig om het effect echt anders te maken.